Czy wasza relacja stanęła na ostrzu noża? Twój chłopak powiedział, że ma dość, a może twoja żona powiedziała, że chce rozwodu. Wybudowała się między Wami ściana przez którą nie umiecie się porozumieć? A może padły już między wami słowa, które dotknęły cię do żywego. Czy czujesz rosnący między wami emocjonalny dystans i chłód, a kiedy myślisz o swoim związku to masz poczucie jakbyś dryfował w maleńkiej łódeczce pośrodku oceanu, samotnie, bez możliwości wezwania pomocy, bez nadziei na przybicie do brzegu? Znacie to? W takiej sytuacji wasza relacja prawdopodobnie stanęła w obliczu kryzysu.
Pocieszę cię, nawet nad najbardziej udanym związkiem zbierają się czasem ciemne chmury. Dzieje się tak dlatego, że nie istnieją idealni, niezmienni ludzie, ani idealne związki. Niektórzy terapeuci twierdzą, że kryzys to przystanek do szczęścia – zgadzam się z tym, pod pewnymi warunkami. Gorsze i lepsze chwile w życiu są nieuniknione. Zarówno te osobiste jak i te które przeżyjemy w relacji z druga osobą. Jednakże właściwie przeżyte, przepracowane kryzysy cementują związek i zbliżają ze sobą ludzi.
Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że przedłużające się konflikty szkodzą fizycznemu i psychicznemu zdrowiu. Niestety, nie tylko naszemu, bo jeśli posiadacie dzieci, wasz impas odbija się negatywnie również na nich. Z drugiej strony kryzys przypomina trzęsienie ziemi, tworzące przepaść pochłaniającą wszystko, co jest między dwojgiem ludzi. Jak w takiej sytuacji zatrzymać błędne koło braku zaufania i wzajemnych oskarżeń? Jak wybudować most nad przepaścią, który ponownie zbliży Was do siebie?
Pierwszym krokiem, który musisz wykonać jest uświadomienie sobie, że wszystko, co mówisz i robisz w związku jest reakcją łańcuchową. Jeśli wciąż ze sobą mieszkacie i/lub kontaktujecie się się musisz natychmiast zatrzymać rollercoaster negatywnych słów i negatywnych interakcji! Pamiętaj, że każda lawina zaczęła się od jednego płatka śniegu.
Ciągłe kłótnie prowadzą do tego, że zaczynamy przerzucać się wzajemnie oskarżeniami i personalnymi atakami. To buduje między nami wewnętrzny dystans, partner przestaje być bliską nam osobą, a zaczynamy postrzegać go jak wroga. Relacja przestaje dawać nam poczucie bezpieczeństwa, oparcia i szczęścia, a od tego już krok do rozstania.
Zazdrość i brak zaufania również są katalizatorem kryzysu. Zaborczy partner traci w naszych oczach na atrakcyjności, czujemy coraz większa potrzebę autonomii, co wyzwala jeszcze większą zazdrość i zaborczość. Trudno szanować kogoś, kto narusza naszą prywatność, często bezpodstawnie, sprawdza telefon, wypytuje jak dziecka “Z kim? Gdzie? O której? Dlaczego tak późno?”. Ostatecznie dochodzi do zerwania relacji.
Kolejny krok na drodze do zażegnania kryzysu to odcięcie naszych bliskich od tego co się dzieje między nami. Chociaż to może się wydać dziwne, przecież otaczają na ludzie, którzy chcą dla nas najlepiej, jak rodzice, czy przyjaciele. Jednak w większości przypadków nie są oni specjalistami od związków. Ich rady najczęściej nie są ani obiektywne, ani naukowe, a bywają stronniczy i bezkrytycznie słuchają narzekań na partnera. To nie sprzyja rozwiązaniu problemu, ale jeszcze bardziej oddala od siebie skłóconą parę. Nie oszukujmy się, na początku kryzysu, nie szukamy u najbliższych rozwiązań problemu, a jedynie sojuszników dla swoich jednostronnych wersji wydarzeń. Dlatego lepiej niż wylewać żale do mamy lub kolegów, zostawcie smartfony w domu i idźcie na spacer. Być może w odosobnieniu uda wam się porozmawiać lub pomilczeć. Najważniejsze, że tylko ze sobą. Jeśli macie przetrwać, musicie być drużyną. Bez kibiców i sędziów.
Aby uniknąć kryzysu związku, warto w takim momencie poprosić o pomoc osobę, która będzie bardziej obiektywna niż my. Jeśli chcecie skorzystać z pomocy specjalisty, nie odwlekajcie tego. Szukanie pomocy u fachowca nie oznacza, że jesteście zbyt słabi, aby pokonać problemy. Nie oznacza to, że z Wami jest coś nie tak, bo to nie jest powód do wstydu! Zamiatanie problemów pod dywan nie sprawi, że wyjdziecie z kryzysu, a wiara w mit, że jeśli “relacja wymaga pracy, to nie jest to dobra relacja” skaże wasz związek na zagładę. Prawie połowa małżeństw się rozpada. W przypadku drugiego małżeństwa ten odsetek jest większy i wynosi 60-65%. Pomyśl o tych małżeństwach, które ze sobą zostały z powodów finansowych, dzieci lub wstydu. Szczęśliwy związek to rzadkość! Jeśli w Twoim związku pojawiły konflikty, narastająca wrogość, samotność, brak pożądania, uzależnienia, to powinny być to znaki ostrzegawcze dla Was aby skorzystać z poradnictwa dla par.
Dobrze wyszkolony trener relacji, dąży do głębokiego zrozumienia ciebie i twojego partnera, może wspierać cię we wdrażaniu strategii i narzędzi zmieniających sposób komunikowania się, a także zmieniać niezdrową dynamikę twojego związku. Może pomóc ci zmienić uczucia partnera w delikatny sposób, który pomoże mu lepiej cię rozumieć. Działa to w obie strony.
Pamiętajcie o tym, że w gruncie rzeczy konflikty są nieuniknione! Skupienie się na rozwiązywaniu konfliktów jest błędne. Badania dr Gottmana wykazały, że 69% konfliktów w związkach ma charakter ciągły. Brak rozwiązań, ponieważ wynikają z trwałych różnic osobowości i potrzeb. Pary mogą albo rozmawiać o tych sprawach i przechodzić nad nimi do porządku dziennego, albo utknąć przy wzajemnych pretensjach.
Badania dr. Gottmana wskazują również, że w zdrowych i szczęśliwych związkach podejście do konfliktu jest łagodne. Kiedy coś przeszkadza jednemu partnerowi, porusza problem w maksymalnie łagodny sposób. Nie nakręcają się wzajemnie w spirali złości, ale odpuszczają, kiedy za bardzo się denerwują. Pary, które są razem szczęśliwe, przepraszają, gdy popełniają błędy lub mówią dotkliwe rzeczy, i szybko się dogadują. Udane pary akceptują to, że partner może mieć rację, zamiast „walczyć z nim” i eskalować konflikt tylko po to, aby ich było na wierzchu.
Skoro już wiesz, że kryzys to normalna część dynamiki długotrwałego związku, musisz też wiedzieć, że to czas na ciężką pracę, przede wszystkim nad sobą samym. Tak, dokładnie tak! Jak wspomniałem wcześniej wszystko, co robisz i mówisz w związku ma wpływ na nastawienie twojego partnera do ciebie.
Kiedy sam nauczysz się opanowywania gniewu, kontroli swoich uczuć i dopuścisz do głosu swoje poczucie humoru, możesz zmienić to co czuje twój partner w stosunku do ciebie. A kiedy jego uczucia zmienią się na bardziej pozytywne, postawa na bardziej otwartą, a jego zachowanie również stanie się bardziej wyważone.
Pamiętaj, że bycie pomocnym, ciepłym i wspierającym się nawzajem, tak jak dwoje dobrych przyjaciół, zrobi znacznie więcej dla siły i pasji twojego związku niż tygodniowe ekskluzywne wakacje.
Żeby nie mieć kryzysu w związku przestań się zastanawiać i wyglądać z utęsknieniem końca tej sytuacji. Rozumiem, że Cię to męczy, ale jeśli teraz nie obudzisz się z marazmu i nie zaczniesz wprowadzać zdecydowanych kroków w swoją relację, to kryzys, być może, minie samoistnie, ale nierozwiązane kwestie będą się za Wami ciągnąć. I wierz mi, przy kolejnym dołku wrócą ze zdwojoną siłą.
Wiem, że czujesz się zagubiony w związku z sytuacją. Nie wiesz jak z niej wyjść i rozwiązać problem. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że opierasz się na sprawdzonych rozwiązaniach, radach znajomych i rodziny, często takich, które nas doprowadziły do sytuacji, w której się znajdujemy.
Jeśli chcecie wyjść na prostą, musicie puścić się przeszłości i odpuścić stare urazy. Sztuka wybaczania jest trudna, ale zawsze warto to zrobić, chociażby dla siebie. Partner nie jest też wieszakiem na twoje oczekiwania. Skoncentruj się na sobie. Podejmij trud pracy wewnętrznej. Znajdź swój problem i zajmij się nim. Jeśli na przykład jesteś zazdrosna o to, że twój mąż spędza cały czas w pracy lub non stop wyjeżdża, więc czujesz się zaniedbywana, odkryj co za tym stoi. Może boisz zająć się własną karierą lub pasją? A może nie czujesz dość pewna siebie, żeby zaufać lub podjąć starania o lepszą pracę?
Zwykle kobiety w związku dążą do głębokiej więzi, ale czy za tym nie stoi tak naprawdę próba przejęcia kontroli i władzy nad partnerem? Zwykle budzi to wewnętrzny opór mężczyzny i zwiększa jego chęć do utrzymania autonomii. Pamiętaj, jeśli będziesz umiała zbudować zdrową więź, z zachowaną równowagą uczuć, kontrola nie będzie potrzebna.
Kryzysy powinny być momentami, które budzą naszą kreatywną stronę, mobilizują do wyjścia poza swoją strefę komfortu. Skorzystania z rozwiązań z których do tej pory nie chcieliście skorzystać, a nawet budziły one wasz śmiech. Dlatego ucisz w sobie głos, który cię krytykuje.
Bądź dla siebie dobry, wtedy automatycznie będziesz mieć dobre uczucia również dla partnera. Widzicie, nasze umysły są maszynami generującymi myśli, a nasze myśli mogą stać się przekonaniami i wzorcami zachowań, jeśli będziemy je powtarzać. Co robić, gdy zaczniesz myśleć źle o swoim partnerze? Uznaj to i przyjrzyj się swoim reakcjom. Sam pewnie zauważysz, że wpadasz w bolesny schemat nadmiernego reagowania, krytykowania, obwiniania i zamykania się w sobie.
Udzieliłem ponad 3000 konsultacji i przeczytałem setki książek - mit romantycznej miłości robi nam więcej szkody niż pożytku. Komedie romantyczne kończą się zwykle w miejscu, gdzie związek dopiero się zaczyna. Prezentują nam wyidealizowaną wizję relacji. Kryzysy są nam niezbędne, trzeba nad nimi pracować i czerpać z nich naukę. Powinny uczyć kontroli negatywnych emocji i metod komunikacji, aby w przyszłości podchodzić z dystansem i opanowaniem do trudnych sytuacji. Nie uciekajcie od niego. Jeżeli będziecie odganiać kryzys, to być może się nie rozstaniecie, ale będziecie od siebie coraz dalej. Większość par, które przeszły przez trudne chwile, deklaruje, że są ze sobą bliżej niż kiedykolwiek wcześniej.
Przestań się również wybielać i pomyśl o tym co ty robisz źle w związku? Może Cię to oburzy - bo przecież robisz wszystko - jesteś lojalny, chodzisz do pracy, gotujesz, pieczesz ciasta, nie wychodzisz wieczorami z domu i zawsze w terminie odprowadzasz auto na przegląd. Ale czy na pewno to jest to czego potrzebuje Twój partner od Ciebie? Czy może nie łamiesz równowagi uczuć, bo zachowujesz się bardziej jak komendant na posterunku niż partner w relacji?
Spróbuj choć przez chwilę stanąć w obronie swojego partnera, wejść w jego skórę i zastanowić się dlaczego jest tak, a nie inaczej. Czemu jest oschła choć ty jesteś czuły? Czemu nie poświęca mi tyle czasu? Czemu nie okazuje ci już tyle uwagi? Wykaż się empatią, zrozumieniem motywów postępowania, potrzeb i emocji drugiej osoby, a co najważniejsze, krytycznie spójrz na siebie. Zastanów się nad tym co możesz w sobie zmienić, bo jeśli twój partner jest starszy niż 12 lat, to prawdopodobnie już go nie wychowasz.
Chcę wspomnieć również o tym, że kryzys jest ścianą, z którą nagle zderzamy się. Nie pojawiają się nagle i nie wyrastają spod ziemi jak magiczna fasolka. Kryzysy narastają stopniowo i mając odpowiednie umiejętności w porę można im zaradzić. Kurs "Jak budować i naprawiać związek" to kompletne kompendium wiedzy na temat tego, jak zdiagnozować źródło problemu i sprawić, aby było między Wami tak jak dawniej. Pamiętaj, szczęście w związku to wybór i ciężka praca. Z drugiej strony, zdrowy związek to źródło niezwykłej życiowej energii i motywacji. Dlatego warto o nie walczyć i przezwyciężać kryzysy.
Źródło:
